Kişisel gelişim kitapları; bestseller listesinin olmazsa olmazı, biz bizınıs stayla okurların vazgeçilmezi, anlam itibariyle “kişisel gelişim” olmasa da olur, bkz. “secret”, bkz. “s*ktir et”, “iyi hissettirsin bana kendimi”, gece kabustan uyandığında yatağının kenarına oturup “korkma, geçti, yok bir şey, sabaha her şey düzelecek” diyen anne misali… İşten çıkmış, moralim bozukken bana toz pembe bir resim çizsin, evet diyeyim güzel günler çok yakın…

(İşte bu hayatın bambaşka bir paradoksu. Hayat hiç tam şu anda tam da olması gerektiği gibi değil ya, ama hep bak bir sonraki adım muhteşem olacak, dert tasa olmayacak ya… Ama neticede hayat da böyle o bir sonraki adımı beklemekle akıp gidiyor ya, bir de o esas muhteşem adıma genelde pek ulaşılamıyor ya… Bu bekleyiş ama o gelmeyiş çok daha derin bir yazının konusu olmalı, içimi dökeceklerim var…)

“Açılmamış kanatların büyüklüğü bilinmez” diyerek yola çıkan Mümin Sekman “Limit Sizsiniz” kitabında pek çok kişisel gelişim kitabının yaptığı gibi umut aşılıyor ve iyi hissettiriyor, buna ek olarak yaptığı “başarı” araştırmalarının sonuçlarını da paylaşıyor ve başarıya ulaşmak için atılması gereken adımları, kendince bir bilimsellikle aktarıyor. Ve bolca da “başarı” kavramını sorgulatıyor.

Yaşadığım somut bir örneği aktarayım hatta. Geçenlerde kötü bir uçak yolculuğu geçirdim. Uçak kalkarken, pencereden dışarı bakıp, “şimdi uçak düşse, ben de ölsem dünya ne kaybeder ki…” diye düşünerek bu kitabı okumaya başladım. 45 dakika boyunca okuduktan sonra pilotun o sarsıntılı iniş “çaba”sı esnasında yine pencereden dışarı bakarken aklımdan geçen düşünce evrilerek “hayır şimdi ölemem, daha elde edeceğim çok başarı, değiştireceğim pek çok şey var” haline gelmişti…

 

E kitabın olumsuz tarafları yok mu? Elbette var, sadık okuyucalım bilirler, diyalektiğin hastasıyımdır, Hegel’in ruhu şad olsun 🙂

 

Kitapta yaklaşık 67543 kez “başarı” sözcüğünü görüyorsunuz. Hatta okurken bir ara şöyle düşündüğümü anımsıyorum: “Bu kitabın içeriğini alıp web sitesi yapsak, Google kesin spamler, anahtar kelime yoğunluğu sebebiyle…” Ancak bu NLP’sel bir meta program yöntemi olabilir, bilemiyorum Mümin Sekman NLP’ye ne kadar yakın… Bunun yanında, kitapta bulunan bazı hikayeler bana “sıkıcı” geldi. Ki hikaye seven bir okuyucuyumdur aslında… Neyse ki sayıca çok değil böyle kısımlar, böylece kitabın artıları eksilerinden hala daha fazla oluyor…

 

Yazarımızın üç başarı ilkesini ben de kendi hayatımda uygulamak için benimsedim:

1-Duru düşünce. Zihnini netleştir. Kafa karışıklığı tüm kötülüklerin anasıdır. Kendine yapabileceğin en büyük kötülük, uzun süre kafa karışıklığıyla yaşamaktır. Otur, zihnini düzenle, periyodik olarak yargılarını gözden geçir, aklını netleştir.
2-Temiz kalp. Kalp de el gibidir, kirlenir; düzenli aralıklarla kalbi de temizlemek gerekir. Beynini her fikre aç ama kalbine seçtiklerini al. Kirli hesapları beyninde yap, kalbin temiz kalsın. Kazanma mücadelesi kalbini katılaştırmasın. Sevdiğin insanları ellerinden değil kalbinden tut.
3-Çalışan eller. Ellerin boş kalmasın. İnsan daha iyi bir dünyayı aklıyla tasarlasa da, elleriyle şekillendirir. Hayat eylemlerde, eylem ellerdedir. Boş eller kötülüklere yardım ve yataklık eder.

 

 

“Kazanmayı delice isterken, arada bir kaybetmeye katlanmak da bir meziyettir. Hiç düşmemek değil, düştüğü yerde kalmamak insanı büyütür. Başarı, elleri beyaz eldivenli salon çocuklarını değil, dizleri kanamış sıkı çocukları sever…”