İnsanı Hayata Bağlayan Şeyler Aynı Zamanda Hayattan Koparanlardır!
Bir düşünsenize. Sizi gülümseten şeyler neler, kimler? Peki sizi üzenler ne? Sırf üzme ihtimali olduğu için üzenler?
İyi bir iş sahibi olma hevesi örneğin. İyisini bulduğunda, ona sahipken “ya daha iyisi varsa” diye düşünen kemirgen bir zihin; “ya işten çıkarılırsam aman kriz de geliyor” korkusuyla oluşan bağlılık…
İyi bir eş sahibi olma hayali mesela. Etraf evlenmek isteyip de 4×4’lük adayı bulamayan, bulsa da evlenemeyenlerle, ve evli olup boşanma/zincirlerinden kurtulma hayaliyle yanıp tutuşanlarla dolu.
Araban olsun diye hayal kurarsın yıllarca. Sonra bir gün o araba senin olur. Söylenecek şey elbet bulursun. Kaskosuydu, muayenesiydi, benzine gelen zamlardı, trafikti…
Çocuğun olsun istersin, sırf çocuk sahibi olmak için evlenirsin, çok da 4×4’lük olmayan o insanla… Sonra doğar çocuk. Söylenirsin; uykusuzluk, sağlık sorunları, çocuğun bakımı, okulu, kursları, öğretmenleri, e daha çok para lazım şimdi, o zaman daha çok çalışmak lazım, daha çok çalışınca çocuğu daha az görebiliyorsun, e çocuk n’apsın anne-baba yokken, ders alsın, spor yapsın, kursa gitsin, bak bunların hepsi yeni masraf… Kısır döngün çok güzelmiş, güle güle kullan…
Çok sevmek istersin, seversin. “Ya giderse, ya üzerse”… “Ya gidersem, ya üzersem”…
Şehrini seversin, aşık olursun sokaklarına, o pis havasına. Başka yerde yaşayamam dersin, nefes alamam bu denizi görmezsem… Trafiğine ayrı söylenirsin, kalabalığına ayrı, kirliliğine gürültüsüne ayrı…
Ayrılırsın sevgiliden sırf başkası olamadığı için, sonrakinde onu ararsın, kıyaslarsın istersin ki o olsun şimdiki de, kızarsın kendine, yaşarsın pişmanlıklarını…
Bir hobi edinirsin, çalarsın söylersin, yazarsın çizersin… Çok vaktimi alıyor dersin, çok masraflı oluyor dersin, sıkıldım dersin…
Söyle bana ey insanoğlu, sen nasıl mutlu olursun?!!!!
—
selinyetimoglu.com 
30 Ocak 2014, 16:39
Bunların hepsi sahip olmayla ilişkili mutluluklar Selin Hanım. Yani sahip olduktan kısa bir süre sonra alışmanın etkisi ile seviyeyi korumakta zorlanan türden. Hayatında ciddi hastalıklar geçirmiş yada ciddi kayıplar yaşamış bazı insanlar gerçek mutluluğun ne olduğunu bilir ve azla yani kendisiyle bile mutlu olabilir diye düşünürüm hep……
29 Mayıs 2015, 08:56
Hayir bence ben 14 yasinda evlendim 16yasibda bosandim nur topu gibi bir oglum oldu yani hamileyken bosandim esim daha emziremedigim yuzune bile bakmadigim oglumu kucagimdam alip gitti babam beni 18 yasinda iken yasli yani54 yasindaki bir adama verdi peki bu adalet mi mutsuzum hemde cok ne icin yasadigimi bilmiyorum yuk gjbiyim olmek istiyorum zaten bir oluden farkim yok 18yasindaki bir kizin yasama hevesi yok bu adaletmi yasitlarim daha okurken ben olu ve ikinci evliligini yapmis bir kadinim
29 Mart 2016, 19:32
benim 14 yasim var cok mutsuzum yani gerkes iyi okuyo ben okuyamiyorum ya neden hep ben? die kendime sorarim neden mutsuzum neden sansizim neden yani ama ben disardan bakiyorum gerkes mutlu ama belki onlarda mutsuz keske olmasaydim keske olseydim 🙂