Yıl 2014 ise, Mısır’daki büyük büyük dedenizden kalan devasa bir miras yoksa, eğitiminizi de tamamladıysanız, evde oturup 3 çocuğa bakmak zorunda değilseniz, “ÇARE MAAŞ!” tadında bir çalışma hayatı sizi bekliyor demektir.
İnsan hayatını idame ettirebilmek için elbette belli bir gelire muhtaçtır, bunun için çalma çırpma yolsuzluk yapma yolma gibi pek çok “popüler” yöntem olsa da, genelde görünen o ki, çalışmak bir gerekliliktir. Sermayeniz ya da potansiyelinize göre kendi işinizi kurabilir, veya çoğunluğa uyarak bir şirkete girerek çalışabilirsiniz.
Ancak çalışmak, asla sadece çalışmak olmamalıdır bence. Haftada 5 gün işe gidip, akşamları TV seyrederek, haftasonları AVM’ye giderek geçip giden hayatlar en sonunda tükenmiş bir tüketilmişlik doğuruyor bence. Bu yüzden arkadaşlar var, tatiller var, iş dışı aktiviteler var, dernekler sosyal sorumluluk projeleri var, mesleki network grupları var, hobiler var, sportif faaliyetler var, kişisel gelişim aktiviteleri var, kitaplar dergiler var, dans var, tiyatro var… Ve daha bir sürü şey.
“Bunları yapmaya para mı var” bahanesini kabul edemem, saydıklarımın en az yarısını ücretsiz de yapabilirsiniz.
“İnsanın enerjisi mi kalıyor” bahanesini kabul edemem, TV karşısında harcanan enerji verimli kullanıldığında, bence, 10 kaplan gücüne eşit.
Başka bahaneniz mi var? Buyrun çekinmeyin söyleyin. Ben bir koçum, bahane üretemeyecek noktaya geldiğinizi görene kadar konuşmaktan, dinlemekten ve soru sormaktan yorulmam. 🙂
Ölüm döşeğinde olan ve hayatının sonuna gelen insanların geçmişe yönelik en büyük pişmanlıkları çoğunlukla, “Keşke o kadar çok çalışmasaydım” olur. Çalışmamak mümkün değil, Das Kapital’i ben de okudum ama bugünkü koşullarda mecburen para kazanmamız lazım.
Ben şuna inanıyorum, insanların “keşke o kadar çalışmasaydım” derken kastettikleri şey, “keşke sevdiklerime ve kendime daha fazla zaman ayırabilseydim”dir. Çalışırken insanların bunu da bir yandan yapabileceğine inanıyorum.
Gün 24 saat, enerji kullandıkça yenilenebilen bir kaynak. Miskinlik miskinliği getiriyor. Hep derim, en enerjik dönemlerim, çalışırken bir yandan farklı projelerde ve STK’larda yer aldığım, her akşam farklı arkadaşlarımla görüştüğüm, hafta sonları eğitimlerden konferanslara koşturduğum dönemlerdir.
Bugün yeni bir başlangıç için uygun bir gün. Şu videoda anlatılan “hayat” değiştirilebilir.
24 Kasım 2014, 07:35
Merhaba Selin Hanım ;
Teşekkürler süperdi. Emeğinize sağlık .
Kaan KORKMAZ
24 Kasım 2014, 08:45
Koçum benim =) koçluk yetisini kullanarak ikna yazıları yazmak çok zevkli. Çalışmama konusuna katılmıyorum. Her birey çalıştıkça gelişir ve büyür. Çalışmak yalnızca para veya tatil için değil. Sosyallik ve aidiyet için. Ve ayrıca diğer iç güdüsel tüm ihtiyaçlar için. Şimdi unvanınız gibi profesyonel olup etin çalışmaya gayret edin. Yoksa zengin koca, miras veya loto hayalleri kurmaya devam edin.
24 Kasım 2014, 16:56
Güzel ifade etmişsiniz kendi adıma teşekkür ederim.Bahaneler hayatta bitmiyor.Her zaman her şey için hazır bahaneler.Oturduğumuz yerden kalkıp ihtiyacımızı karşılarken bile yapıyoruz.
Keşkeler hayatta olmasa iyi olur ,kullanıyoruz.Önemli olan şu andan itibaren ne yapacağımız.Geçmiş geçmişte kalıyor. Descartes:”Nehre iki kere girilmez ”der.
23 Aralık 2014, 00:30
BAHANEYİ BIRAK ÇÖZÜMLER ARAŞTIR
23 Aralık 2014, 23:14
Ben şuna inanıyorum,
“keşke o kadar çalışIRKEN
”OĞLUMA KIZIMA MASAL ANLATABİLSEYDİM, “
keşke GÜNÜ YAŞAYABİLSEYDİM keşke KARŞILIKSIZ İNSANA HAYVAN A BİTKİYE HİZMET VEREBİLSEYDİM
keşke HASTALARI ZİYARET EDİP ONLARA MORAL VEREBİLSEYDİM
keşke PARANIN UŞAĞI
Keşke İNSANLARIN UŞAĞI OLMASAYDIM
Keşke sevdiklerime ve kendime daha fazla zaman ayırabilseydim”
Çalışırken insanların bunu da bir yandan yapabileceğine inanıyorum.
Keşke İNSAN OLABİLSEYDİM