Zihnin olduğu yerde zihinsel sapmalar vardır.

Kendi kendimize konuşuruz. Bir buluşmanın bizi sevindirdiğini fark ettiğimizde “o kadar çabuk sevinme, bir aksilik çıkabilir” diye düşünürüz. Bir konuşma yapmaya hazırlandığımızda “hepsi saçma sapan fikirler” diye düşünürüz. Bir tiyatro oyununa en öndeki koltuk grubundan yer bulamadığımızda üzülürüz.

Bazense daha ağır zihinsel sapmalar yaratırız:

• Bunu başaracak kadar iyi değilim. Okumaya devam et →