Mutlu olmak için sürekli;
Arabeske bağlıyoruz.
Mutlu olmadığımıza inanarak mutsuzluğumuzu pekiştiriyoruz.
Mutlu olanları görüp hasetleniyoruz.
Daha mutsuz olanları görüp şükrediyoruz.
Geçmişteki mutlulukları özlemle anıyoruz.
Gelecekteki muhtemel mutlulukları heyecanla bekliyoruz.
Küçük mutlulukcuklarla yetinemiyoruz.
En mutlu biz olalım istiyoruz.
Sosyal medyada bol gülücüklü fotoğraflar paylaşıyoruz.
Ne kadar mutlu görünürsek o kadar mutluyuz sanıyoruz.
Üzerine kitaplar yazıyor, kitaplar okuyoruz.
Mutluluğun formülü 1 sen 1 ben 1 de bebek sanıyoruz.
Mutluluğun formülü CEO olmak, bol sıfırlı maaş bordroları görmek sanıyoruz.
Basit düşün! denildi,
Çocuk ol! denildi,
Yine de anlamadık.
En son ne zaman şu videodaki çocuklar kadar mutlu oldun, hatırlıyor musun?
https://www.facebook.com/photo.php?v=721869227863445&set=vb.679635745420127&type=2&theater
selinyetimoglu.com 