Geçtiğimiz hafta Linkedin’de bir fotoğraf gördüm. Ofis duvarında yer alan sarı bir kağıdın fotoğrafı, kağıttaki not “It’s ok to…” diye başlıyor ve neleri yaparsak ölmeyeceğimizi çok basit bir dille anlatıyordu. (Yazının en altında)

Her toplantıda her konferansta şu sıralar denk geldiğimiz sadeleştirme mevzusuna çok iyi bir örnek. Zira gözlemlediğim kadarıyla, sadeleştirmeden bahsetmeyi çok seviyoruz fakat sadeleştirmeye aynı sıcakkanlılıkla yaklaşamıyoruz. Bunun birkaç sebebi olabilir elbette. Bence en muhtemel sebep, beyaz yakalılar olarak ağır abi olma gerekliliği duymamız. “Ağır abi” terimi yanlış anlaşılmasın sexist bakış açımı uzun zaman önce park edip yoluma devam ettiğimi düşünüyorum. Hani kitaplarda dizilerde karşımıza çıkan, her yeniliğe karşı çıkıp geleneklerini sürdürmek Okumaya devam et →