1. Sadece bir pozisyon boşaldığı ve acilen doldurulması gerektiği zamanlarda işe alım yapın. Böylece hızlı karar alınması gerekecek ve karşınıza çıkan ilk “eh işte” dediğiniz adaya iş teklif etmek durumunda kalacaksınız.
2. İş ilanlarınızı iş arayan herhangi birinin başvurmak isteyebileceği basitlikte tasarlayın. Böylece o işe gerçekten uygun olan kişiler değil, halihazırda iş aramakta olan her yetkinlikte kişi başvuracaktır.
3. Tam olarak nasıl birisini aradığınızı belirlemeden aday özgeçmişi taramaya başlayın. Böylece ortaya hedefinin nasıl göründüğünü bilmeden onu takip etmeye çalışan bir dedektif kadar eğlenceli durumlar koyabilirsiniz.
4. Çalışanlarınıza, iş ortaklarınıza, arkadaşlarınıza ve ailenize nasıl bir aday aradığınız konusunda asla bilgi sızdırmayın. Böylece yakınlarında tanıdıkları uygun bir aday varsa bile asla tanışamayacaksınız. Çalışan referansı uygulamalarını da sakın ola hayata geçirmeyin.
5. Adayları ön elemeden geçirmeden direkt mülakata davet edin. Böylece sadece CV’sinde yazanlara bakarak davet ettiğiniz adaylarla bolca vakit kaybedebilirsiniz. Telefon mülakatı yaparak vakit kazanmanız çok yersiz, öyle değil mi?
6. Adayların teknik bilgilerini test etmeyin. Gerek yok ki. Aday mülakatta “ben bunu yapabilirim” dediyse mutlaka yapabiliyordur.
7. Önyargılarınız ve hisleriniz doğrultusunda işe alım yapın. Eğer bir adayı ilk görüşte sevmediyseniz ağzıyla kuş tutsa bile işe almayın, sevdiyseniz de pozisyon yetkinliklerine sahip olup olmadığının önemi yoktur.
8. Adayın yetkinliklerini sorgulamaya başlamadan önce tam olarak nasıl birisini aradığınızı anlatın. Az sonra kendisinde olduğunu söyleyebileceği yetkinliklerin sıralı tam listesini de vermeyi unutmayın.
9. Görüşme öncesinde görüşmeye hazırlanmayın, adayın CV’si üzerinde çalışmayın. Böylece en etkili sunum kabiliyetine sahip olan aday işi kapar!
10. Referans kontrolü yapmayın. Bir aday geçmişi ve yetkinlikleri hakkında size neden doğru olmayan bilgi versin veya gerçekleri çarpıtsın ki?

Mel Kleiman’ın makalesi için: TLNT