Ufak bir aranın ardından, kaldığım yerden devam…
Bildiğiniz gibi çalışmalarıma bir süreliğine annelik arası vermiştim. Şimdi sahalara geri dönüyorum. Geçiş sürecinde yalnızca belirli günlerde destek verebileceğim, sonrasında yine tam zamanlı “hep destek tam destek” moduna geçeceğiz elbette. Ancak bu geçiş sürecinde yalnızca haftada 2 danışanımla çalışabiliyor olacağım.
Şimdi gelelim iyi habere.
Okumaya devam etBu hafta müjdeli bir haber aldım! 7,5 yıl önce başlayan profesyonel koçluk yolculuğumda bir adım daha atarak Uluslararası Koçluk Federasyonu tarafından PCC olarak unvanlandırıldım.
Okumaya devam etSon haftalarda gelen koçluk taleplerine maalesef olumsuz dönüş yapmak zorunda kalıyordum. Ajandam, planlı koçluk görüşmelerimin tamamlanmasıyla ferahladı ve yeni danışanları bekliyor. 🙂
7 Ekim haftası itibarıyla yeni dönemi başlatıyorum. Bu yeni dönem için de her zaman olduğu gibi sınırlı sayıda kişiyle çalışabileceğim. Okumaya devam et
Başlığı yazdıktan sonra bir an ürktüm çünkü kesinlikle zor bir konu. Kendim Kariyer Koçu olmasaydım nasıl yazardım diye düşünerek cümlelerimi süzgeçten geçirerek yazmak istediğim için uzun zamandır ertelediğim bir yazıydı. Koçluğun özünde ertelememek hemen harekete geçmek var ya n’apalım kısmet bugüneymiş. Bu yazıda, “kariyer koçluğu almaya ne zaman karar vermelisiniz? ne olursa koçluk alınır ne olursa mentorluk alınır? kariyer koçluğu almaya karar verdikten sonra koç seçimini yaparken nelere dikkat etmelisiniz?” gibi sorulara yanıt vermeyi Okumaya devam et
Uzun zamandır Yönetici Koçluğu hakkında yazmak istiyordum. Koçluk yaptığım yöneticilere bakıyorum da, kendi isteğiyle gelenler ağırlıkla kendini geliştirmeyi yürekten isteyen ve belli bir sürecin sonunda gelişime açık alanlarını güçlendirmeyi veya en azından önemsizleştirecek aksiyonlar almayı başaran kişiler. Kendi isteğiyle gelmeyenlerde yani kurumunun yönlendirmesiyle gelenlerde ise durum biraz daha farklı olabiliyor. Onlarla en başta güven inşası süreci olduğundan biraz daha yavaş başlıyoruz. Koçluğa güven, koça güven ve çoğu zaman da kendine güven için… Ancak sonrasında onlarla da daha iyi yöneten, geliştiren ve gelişen bir yönetici olmaları üzerine verimli adımlar atıyoruz. Aslında madalyonun öteki yüzü çok daha enteresan geliyor bana. Okumaya devam et
Geçen hafta Harvard Business Review’da bir yazı yayınlandı. Kabir Sehgal tarafından kaleme alınan yazının başlığı ”Neden aynı anda (en az) iki farklı kariyeriniz olmalı?” ve yıllardır savunduğum, hatta savunmanın yetmediği üstüne bir de yürüdüğüm kariyer yolunun avantajlarından bahsediyordu. Yazıyı paylaştığımda sosyal medyadan gelen tepkileri görünce bu konunun, pek çok kişinin derdi olduğunu gördüm. Aslında bugüne dek çalıştığım danışanlarımdan ve mutluluk atölyesine katılan kişilerden de duyduğum bir ihtiyaç bu. Pek çok kişi, şu anda yaptığı şeyden memnun olmadığını biliyor fakat ne yapması gerektiğini veya nasıl yapacağını bilemiyor.
Google’ın eski CEO’su Eric Schmidt, hayatında aldığı en iyi tavsiyenin “koçluk almak” olduğunu söyler.
Bill Gates’e göre, herkesin mutlaka bir koçu olmalıdır.
Önemli yatırımcılardan Fred Wilson ise, özellikle ilk kez yönetici koltuğuna oturanların koçluk desteği almasına yönelik prosedürler geliştiren firmalara yatırım yaptığını söylüyor.
Bilinmezlikleri genellikle sevmeyiz, hatta onlardan korkarız. Bu nedenle sürekli bir şeyleri bilmek ve kontrol etmek isteriz. Ancak “aşırı kontrolcülük” alışkanlığı kişiyi mutsuz eden bir unsur. Hayatımızdaki kişileri, olayları ve sonuçları, hatta bazen meteorolojiyi bile kontrol etmek istiyoruz. Kontrol davranışı bir noktaya kadar iyidir, bizi tehlikelerden korur. Ancak aşırı kontrol de hayatımıza ciddi anlamda zarar verebilir. Nasıl mı?
İngiltere’de yaşayan İngiliz bir baba, oğlunun meslek seçim sürecinde koçluk yapmam için bana ulaştığında çok şaşırmıştım. O an, gerçekten uzmanlık denen şeyin dünyanın her yerinden ulaşılabilir olması gerektiğini düşündüm. Sadece kariyer koçluğu için konuşmayalım, dünyanın her yerinde farklı farklı uzmanlık alanları var ve teknolojinin mesafeleri azaltması her birimiz için bu uzmanlıkları daha ulaşılabilir kılıyor.
Hepimiz zaman zaman zor dönemlerden geçer veya kötü günler yaşarız. Yöneticiyle tartışmalı bir toplantı, uzun saatler süren trafik, aile üyelerinden birinin sağlık sorunu gibi üstüste gelen kötü durumlar sonrasında depresyonun eşiğinde hissettiğimiz günlerde bizi hızlıca normale döndürebilecek birkaç öneride bulunmak isterim.
Sabahları kahve içmeden kendine gelemeyenler! Hayatın koşturmacası içinde boğulmamak için ihtiyaç duyduğu enerjiyi ilaçlardan veya ginseng içeren bitkisel ürünlerden alanlar!
Aslında güne başlamak için ihtiyacınız olan tüm enerji kaynağının tamamen ücretsiz ve zahmetsiz olduğunu söylesem ne derdiniz?
Hadi bir ipucu vereyim, Orhan Veli bir şiirinde “hava bedava, bulut bedava” der ya, işte biz de onun yolundan gideceğiz. Bulutları bilmem ama hava aslında kendimizi daha iyi hissetmek için, yorgunken dinlenmek için, kızgınken sakinleşmek için ve sabahın 6’sında giyinip makyaj yapıp güler yüzümüzü ve tüm sempatik tavrımızı takınarak güne başlamak için yeterli. Okumaya devam et
Hayat nefesle başlayıp nefesle sona eriyor. Pek çok alerjiden ağrıya, hatta kansere kadar pek çok fizyolojik rahatsızlığı bile iyileştiren bir süreç nefes. Çünkü oksijen her şeydir, yaşam enerjisidir ve siz nefesinizi ne kadar doğru, uzun ve bağlantılı alabilirseniz, bedeninizi o kadar canlandırır ve tazelersiniz. Bu da kanserin bile hücrelerinizde var olmasını engeller, daha zinde olmanızı sağlayarak hayat kalitenizi artırır. (Aynı hücrenin içinde hem oksijen hem de kanser olamayacağı tıp camiası tarafından biliniyor. Bir hücrede kanser olabilmesi için o hücrede hiç oksijen kalmamış olması gerekiyor.) Kanser dışında onlarca hastalık daha nefes sayesinde önlenebiliyor. Psikosomatik hastalıkların tümü, kaslar ve eklemlerle ilgili hastalıklar da yani.
selinyetimoglu.com 